Την Παρασκευή, 17 Οκτωβρίου 2025, το σχολικό μας συγκρότημα τίμησε την πολύ σημαντική ημέρα του Μακεδονικού Αγώνα (1904-1908).
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ…
Μακεδονικό Αγώνα (1904-1908) ονομάζουμε την ένοπλη προσπάθεια που έκαναν οι Έλληνες να διασώσουν συμπαγείς ελληνικούς πληθυσμούς που κατοικούσαν στη Μακεδονία από τον πλήρη εκ-βουλγαρισμό τους, την εποχή που η Μακεδονία βρισκόταν υπό τουρκική κατοχή . Ήταν μια ανελέητη σύγκρουση ανάμεσα σε ανταρτικές ελληνικές ένοπλες ομάδες από τη μια και σε βουλγαρικές ανταρτικές ομάδες (οι διαβόητοι κομιτατζήδες) από την άλλη , οι οποίες κάτω από την Οθωμανική κυριαρχία προσπαθούσαν να ελέγξουν τη μακεδονική ύπαιθρο και να επηρεάσουν την εθνική συνείδηση του πληθυσμού. Ο καθηγητής του Α.Π.Θ., Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος , στο εξαιρετικό βιβλίο του Το Μακεδονικό Ζήτημα 1856-1913, μας δίνει μια πολύ καλή και εμπεριστατωμένη εικόνα του όλου θέματος . Εκεί, μαθαίνουμε ότι ο Μακεδονικός Αγώνας, στην πραγματικότητα, εκτείνεται σε βάθος χρόνου μέσα στον 19ο αιώνα και συνδέεται με το κίνημα του πανσλαβισμού, που προωθούσε η Ρωσία με σκοπό να διεισδύσει στα Βαλκάνια και με την εμφάνιση της Εξαρχίας, δηλαδή της αυτοκέφαλης βουλγαρικής ορθόδοξης εκκλησίας, ένα γεγονός που σηματοδοτεί το ξύπνημα της βουλγαρικής εθνικής συνείδησης.
Η Βουλγαρία , λοιπόν, ιδιαίτερα από το 1870 περίπου και έπειτα, προσπάθησε με πολλούς τρόπους να προσεταιριστεί τους σλαβόφωνους πληθυσμούς της Μακεδονίας και κυρίως, με εκφοβισμό και απειλές, να κατατρομοκρατήσει τους ελληνόφωνους πληθυσμούς, ώστε να αποκτήσει ισχυρή επιρροή στο μακεδονικό χώρο και αργότερα να τον προσαρτήσει στο βουλγαρικό κράτος όπως είχε κάνει με την Ανατολική Ρωμυλία το 1885. Στην προσπάθειά τους αυτή, οι Βούλγαροι καταδίωκαν κυρίως τους παπάδες που δεν αναγνώριζαν ως ανώτερη εκκλησιαστική τους αρχή την Εξαρχία αλλά το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης , τους δασκάλους που δίδασκαν σε ελληνικά σχολεία αλλά και τους προκρίτους και δημογέροντες χωριών και κωμοπόλεων που είχαν ελληνική εθνική συνείδηση. Αρκετοί μάλιστα δολοφονήθηκαν και άλλοι εκδιώχθηκαν από τον τόπο τους.
Τα δεδομένα αυτά έφεραν την ελληνική αντίδραση όταν, με πρωτοστάτη τον ήρωα Παύλο Μελά, πολλά ηρωικά παλικάρια περνούσαν τα ελληνοτουρκικά σύνορα στη Θεσσαλία, έμπαιναν στη Μακεδονία και πολεμούσαν τους Βούλγαρους κομιτατζήδες εμψυχώνοντας και προστατεύοντας τους ελληνικούς πληθυσμούς της Μακεδονίας. Οι ήρωες αυτοί ήταν αξιωματικοί και υπαξιωματικοί του ελληνικού στρατού αλλά και ντόπιοι Μακεδόνες οπλαρχηγοί ( πολλοί ήταν σλαβόφωνοι αλλά με ελληνική συνείδηση) και έμειναν στην ιστορία ως Μακεδονομάχοι. Ξακουστοί Μακεδονομάχοι υπήρξαν ο καπετάν Κώττας ( σλαβόφωνος γραικομάνος), ο καπετάν Τέλλος Άγρας (Σαράντος Αγαπηνός), ο Γεώργιος Μόδης, ο Κωνσταντίνος Μαζαράκης- Αινιάν και πολλοί άλλοι.
Ο Μακεδονικός Αγώνας τερματίστηκε το 1908 με το γνωστό κίνημα των Νεότουρκων που υποσχέθηκε ισονομία και ισοπολιτεία σε όλες τις εθνότητες που κατοικούσαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ( χωρίς όμως να τηρήσει τις υποσχέσεις του ) και διευθετήθηκε αργότερα με τους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-13.
Το σχολικό μας συγκρότημα τίμησε την ημέρα του Μακεδονικού Αγώνα με ανάγνωση του χρονικού των γεγονότων από μαθητές της Στ΄ τάξης του 1ου Δημοτικού Σχολείου Ευόσμου και με γνωστούς μακεδονικούς χορούς που εκτέλεσαν στην αυλή του σχολείου οι μαθητές και οι μαθήτριες των Στ΄ τάξεων του 1ου και 14ου Δημοτικών Σχολείων , υπό την καθοδήγηση και εποπτεία των γυμναστών μας κ. κ. Μπάρμπα Στυλιανής και Τσακμακίδη Αντώνη. Ήταν μια παρουσίαση που άρεσε σε όλους και όλες που την παρακολούθησαν.
Και τώρα κάποιες φωτογραφίες από την εκδήλωση…
